Geduld!

Moestuinieren is blijkbaar ook een lesje in geduld:
na het 'harde' werk van vorige week heb ik al veel zin om te beginnen planten en zaaien, maar daar is het dus de tijd nog niet voor.
Dan nog maar een beetje verder dromen en plannen.

Wat ook niet zo gemakkelijk bleek te zijn, was het vinden van bio-zaden en plantgoed. Allerlei web-sites, waar je zaden kan bestellen, maar ik wil toch liever eens zien wat ik koop, en eventueel wat uitleg krijgen.
Op de web-site van Velt vond ik wel wat adresjes in de buurt waar ze zouden bio-zaden verkopen, maar dat bleken 'gewone' tuincentra te zijn, waar tussen de massa's zaad-zakjes enkele bio-zaadzakjes hingen. Ik vond uiteindelijk mijn gading in de combinatie van Aveve, Brico en gamma. In de eerste was er een apart rek met bio-producten, dat was wel handig, bij Brico en Gamma hangt alles door elkaar, dus het is wel wat zoeken naar bio. Maar wat zou ik klagen, ik heb bijna alles gevonden, en moet toch nog 2 weken wachten voor ik in actie kan schieten!
Ik zoek nu nog pastinaak en warmoes. Maar aangezien iedereen rond mij vindt dat ik al veel te veel verschillende soorten gekocht heb voor mijn klein lapje grond, is het niet echt een ramp als ik deze uiteindelijk toch niet vind.

Winterslaap verstoord!

Deze week heb ik me voornamelijk bezig gehouden met het doornemen van mijn eerste moestuinboek: 'Ecologisch tuinieren voor beginners', van Velt.
Als je dan toch de moeite doet om je eigen eten te kweken, kan het maar best ecologisch verantwoord zijn, dat vind ik toch.

Dus een klein plannetje gemaakt, en met mezelf afgesproken wat er allemaal geteeld zal worden dit eerste jaar. We beginnen met gemakkelijke groenten (dat is toch wat in het boek staat, ik vind het er allemaal niet zo gemakkelijk uitzien).

Heel interessant is ook een overzicht, waarin vermeld staat wat je elke maand moet doen, zo is februari de maand van het klaarmaken van de grond. Dat wil zeggen dat je de nodige hoeveelheid compost (liefst zelf gemaakt, maar daar heb ik nog niet genoeg compost voor) uitspreidt over de grond, en ze inwerkt met een spitvork (een heel nieuw woord voor mij, maar dat hebben ze dus gewoon in de brico of de gamma).
Aangezien nergens gesproken wordt over moestuinen die gestart worden op een grond waar misschien 100 jaar een kot op stond (waarschijnlijk minder, maar toch...), heb ik de hoeveelheden nogal ruim genomen: 4 zakken (van 40l) compost, en nog 2 zakken (van 40l) bodemverbeteraar, geschikt voor biologische landbouw.

Tijdens mijn werkzaamheden, kmoest namelijk ook nog de rest van het steenpuin opruimen, heb ik deze lieverd gestoord in zijn winterslaap:

Dat hoopje stenen is dus nog even blijven liggen, hopelijk slaapt hij rustig verder, en heeft hij nog een gelukkig leven in mijn tuin deze lente en zomer!

Start?

Vorig najaar had ik opeens een schitterend (?) idee: laat ons eens een kot afbreken, en de ruimte wat nuttiger gebruiken, bijvoorbeeld in de vorm van een moestuintje.

11 september 2010
Zo gezegd, zo gedaan, het kot ging eraan!
Dat bleek echter de eenvoudigste stap te zijn: om zo een klein kotje naar het containerpark te brengen heb je al gauw je 10 Ivago beurten opgebruikt...

2 oktober 2010
Volgende stap: hoe krijg je de grond waar al 100 jaar een kot op staat vruchtbaar genoeg om er het volgende jaar iets op te laten groeien? Beginnen met spitten zeker? Gelukkig is er ook nog het internet, waar ik de tip vond om er klaver op te zaaien. Naar het dichtstbijzijnde tuincenter gereden, en daar enkele zakken potgrond, een zakje mest een een grote zak klaverzaad (enkel omdat ze daar geen kleine zakken hebben) aangeschaft. Het omspitten en onderwerken van de potgrond was nog een lastig werkje, het zaaien wel leuk. En nu maar afwachten, de winter zijn werk laten doen, en hopelijk ook de micro-organismen een beetje tot leven laten komen...